幼学琼林·卷四·鸟兽

幼学琼林·卷四·鸟兽原文：

此追忆扬州岁月之作。杜牧于公元833-835年（文宗大和七年至九年）在淮南节度使牛僧孺幕府任推官，转掌书记，居扬州。当时他三十一、二岁，颇好宴游。从此诗看，他与扬州青楼女子多有来往，诗酒风流，放浪形骸。故日后追忆，乃有如梦如幻、一事无成之叹。这是诗人感慨人生自伤怀才不遇之作，非如某些文学史所论游戏人生，轻佻颓废，庸俗放荡之什。《唐人绝句精华》云：“才人不得见重于时之意，发为此诗，读来但见其兀傲不平之态。世称杜牧诗情豪迈，又谓其不为龊龊小谨，即此等诗可见其概。”
苏轼一生虽积极入世，具有鲜明的政治理想和政治主张，但另一方面又受老庄及佛家思想影响颇深，每当官场失意、处境艰难时，他总能“游于物之外”，“无所往而不乐”，以一种恬淡自安、闲雅自适的态度来应对外界的纷纷扰扰，表现出超然物外、随遇而安的旷达、洒脱(...)
爱望海秦山古色，探藏书禹穴重来。鉴水边，云门外，有谁人布袜青鞋？休问吴宫暗绿苔，越国(...)
孙必达，那杀人正贼，已自拿获得了。如今将你省会宁家听候。苦也天！
谢吾师，倾心爱，有田文义气、赵胜的胸怀。打一统法帖碑，去向京师卖。到处里书生都相待，谁肯学有朋自远方来？那里取鸣时的凤麟，则别些个喧檐的燕雀，当路的狼豺。
此追忆扬州岁月之作。杜牧于公元833-835年（文宗大和七年至九年）在淮南节度使牛僧孺幕府任推官，转掌书记，居扬州。当时他三十一、二岁，颇好宴游。从此诗看，他与扬州青楼女子多有来往，诗酒风流，放浪形骸。故日后追忆，乃有如梦如幻、一事无成之叹。这是诗人感慨人生自伤怀才不遇之作，非如某些文学史所论游戏人生，轻佻颓废，庸俗放荡之什。《唐人绝句精华》云：“才人不得见重于时之意，发为此诗，读来但见其兀傲不平之态。世称杜牧诗情豪迈，又谓其不为龊龊小谨，即此等诗可见其概。”
⑴钓台：相传为汉代严子陵垂钓之地，在桐庐（今属浙江）县东南。西汉末年，严光（字子陵）与刘秀是朋友，刘秀称帝（汉光武帝）后请严江做官，光拒绝，隐居在浙江富春江。其垂钓之所后人为钓，亦名严滩。⑵巨舰：大船。⑶扁舟：小船。⑷先生德：先(...)
但对这第四章还有别解。王夫之《诗广传》云：“奚为荟蔚也？欺然而兴，皴然而止，初终不相践而面相欺也；歘（xū，即欻）然而合，欻然而离，情穷于达旦而不能固也；翳乎其相蔽而困我之视听也，棘(...)

幼学琼林·卷四·鸟兽拼音解读：

cǐ zhuī yì yáng zhōu suì yuè zhī zuò 。dù mù yú gōng yuán 833-835nián （wén zōng dà hé qī nián zhì jiǔ nián ）zài huái nán jiē dù shǐ niú sēng rú mù fǔ rèn tuī guān ，zhuǎn zhǎng shū jì ，jū yáng zhōu 。dāng shí tā sān shí yī 、èr suì ，pō hǎo yàn yóu 。cóng cǐ shī kàn ，tā yǔ yáng zhōu qīng lóu nǚ zǐ duō yǒu lái wǎng ，shī jiǔ fēng liú ，fàng làng xíng hái 。gù rì hòu zhuī yì ，nǎi yǒu rú mèng rú huàn 、yī shì wú chéng zhī tàn 。zhè shì shī rén gǎn kǎi rén shēng zì shāng huái cái bú yù zhī zuò ，fēi rú mǒu xiē wén xué shǐ suǒ lùn yóu xì rén shēng ，qīng tiāo tuí fèi ，yōng sú fàng dàng zhī shí 。《táng rén jué jù jīng huá 》yún ：“cái rén bú dé jiàn zhòng yú shí zhī yì ，fā wéi cǐ shī ，dú lái dàn jiàn qí wū ào bú píng zhī tài 。shì chēng dù mù shī qíng háo mài ，yòu wèi qí bú wéi chuò chuò xiǎo jǐn ，jí cǐ děng shī kě jiàn qí gài 。”
sū shì yī shēng suī jī jí rù shì ，jù yǒu xiān míng de zhèng zhì lǐ xiǎng hé zhèng zhì zhǔ zhāng ，dàn lìng yī fāng miàn yòu shòu lǎo zhuāng jí fó jiā sī xiǎng yǐng xiǎng pō shēn ，měi dāng guān chǎng shī yì 、chù jìng jiān nán shí ，tā zǒng néng “yóu yú wù zhī wài ”，“wú suǒ wǎng ér bú lè ”，yǐ yī zhǒng tián dàn zì ān 、xián yǎ zì shì de tài dù lái yīng duì wài jiè de fēn fēn rǎo rǎo ，biǎo xiàn chū chāo rán wù wài 、suí yù ér ān de kuàng dá 、sǎ tuō (...)
ài wàng hǎi qín shān gǔ sè ，tàn cáng shū yǔ xué zhòng lái 。jiàn shuǐ biān ，yún mén wài ，yǒu shuí rén bù wà qīng xié ？xiū wèn wú gōng àn lǜ tái ，yuè guó (...)
sūn bì dá ，nà shā rén zhèng zéi ，yǐ zì ná huò dé le 。rú jīn jiāng nǐ shěng huì níng jiā tīng hòu 。kǔ yě tiān ！
xiè wú shī ，qīng xīn ài ，yǒu tián wén yì qì 、zhào shèng de xiōng huái 。dǎ yī tǒng fǎ tiē bēi ，qù xiàng jīng shī mài 。dào chù lǐ shū shēng dōu xiàng dài ，shuí kěn xué yǒu péng zì yuǎn fāng lái ？nà lǐ qǔ míng shí de fèng lín ，zé bié xiē gè xuān yán de yàn què ，dāng lù de láng chái 。
cǐ zhuī yì yáng zhōu suì yuè zhī zuò 。dù mù yú gōng yuán 833-835nián （wén zōng dà hé qī nián zhì jiǔ nián ）zài huái nán jiē dù shǐ niú sēng rú mù fǔ rèn tuī guān ，zhuǎn zhǎng shū jì ，jū yáng zhōu 。dāng shí tā sān shí yī 、èr suì ，pō hǎo yàn yóu 。cóng cǐ shī kàn ，tā yǔ yáng zhōu qīng lóu nǚ zǐ duō yǒu lái wǎng ，shī jiǔ fēng liú ，fàng làng xíng hái 。gù rì hòu zhuī yì ，nǎi yǒu rú mèng rú huàn 、yī shì wú chéng zhī tàn 。zhè shì shī rén gǎn kǎi rén shēng zì shāng huái cái bú yù zhī zuò ，fēi rú mǒu xiē wén xué shǐ suǒ lùn yóu xì rén shēng ，qīng tiāo tuí fèi ，yōng sú fàng dàng zhī shí 。《táng rén jué jù jīng huá 》yún ：“cái rén bú dé jiàn zhòng yú shí zhī yì ，fā wéi cǐ shī ，dú lái dàn jiàn qí wū ào bú píng zhī tài 。shì chēng dù mù shī qíng háo mài ，yòu wèi qí bú wéi chuò chuò xiǎo jǐn ，jí cǐ děng shī kě jiàn qí gài 。”
⑴diào tái ：xiàng chuán wéi hàn dài yán zǐ líng chuí diào zhī dì ，zài tóng lú （jīn shǔ zhè jiāng ）xiàn dōng nán 。xī hàn mò nián ，yán guāng （zì zǐ líng ）yǔ liú xiù shì péng yǒu ，liú xiù chēng dì （hàn guāng wǔ dì ）hòu qǐng yán jiāng zuò guān ，guāng jù jué ，yǐn jū zài zhè jiāng fù chūn jiāng 。qí chuí diào zhī suǒ hòu rén wéi diào ，yì míng yán tān 。⑵jù jiàn ：dà chuán 。⑶biǎn zhōu ：xiǎo chuán 。⑷xiān shēng dé ：xiān (...)
dàn duì zhè dì sì zhāng hái yǒu bié jiě 。wáng fū zhī 《shī guǎng chuán 》yún ：“xī wéi huì wèi yě ？qī rán ér xìng ，cūn rán ér zhǐ ，chū zhōng bú xiàng jiàn ér miàn xiàng qī yě ；xū （xū，jí xū ）rán ér hé ，xū rán ér lí ，qíng qióng yú dá dàn ér bú néng gù yě ；yì hū qí xiàng bì ér kùn wǒ zhī shì tīng yě ，jí (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

但对这第四章还有别解。王夫之《诗广传》云：“奚为荟蔚也？欺然而兴，皴然而止，初终不相践而面相欺也；歘（xū，即欻）然而合，欻然而离，情穷于达旦而不能固也；翳乎其相蔽而困我之视听也，棘(...)
天降罪罟，蟊贼内讧。昏椓靡共，溃溃回遹，实靖夷我邦。
宵露珠零，溅冰花薄，凝瑞偏早。月练轻翻，风刀碎剪，青女呈纤巧。微丹枫缬，低摧蕉尾，不觉半池莲倒。最好是、千林橘柚，轻黄一村封了。

相关赏析

咳唾落九天，随风生珠玉。
颜色天然风韵佳，据精神闭月羞花。腻粉妆，施匀罢，风流处那些儿堪画。
长老便是正名师，那得小和尚来告状，他是谁？天网恢恢，疏而不漏，这个是江流的小孩儿。今日个死草重交翠，残花再发枝。当时，已趁英雄志，你不索寻思，则要你填还俺夫婿死。
躬亲为民行劳苦。
[收尾]四围山色中，一鞭残照里。遍人间烦恼填胸臆，量这些大小车儿如何载得起？

作者介绍

侯蒙 侯蒙（1054～1121），字元功，密州高密（今属山东）人，北宋宋徽宗崇宁年间户部尚书，谥文穆。《全宋词》第一册收其词一首。《全宋文》卷二七○四收其文四篇。事迹见《宋史》卷三五一本传。